(مسئله 2640 ) اگر سگ شكارى حيوان حلال گوشت وحشى را شكار كند با شش شرط گوشت آن پاك و حلال است:

1. سگ به طورى تربيت شده باشد كه هر وقت آن را براى گرفتن شكار بفرستند برود و هر وقت از رفتن بازدارند بايستد؛ ولى اگر در وقت نزديك شدن به شكار با بازداشتن نايستد مانعى ندارد؛ و احتياط واجب آن است كه اگر عادت دارد قبل از رسيدن صاحبش شكار را مى خورد از شكار آن اجتناب كنند، ولى اگر اتّفاقاً شكار را بخورد، اشكال ندارد؛

2. صاحب سگ آن را بفرستد و اگر سگ خود سرانه به شكار رود و حيوانى را شكار كند خوردن گوشت آن حرام است؛ بلكه اگر خود سرانه به دنبال شكار رود و بعداً صاحبش بانگ بزند كه زودتر آن را به شكار برساند، اگرچه به واسطه صداى صاحبش شتاب كند، بنا بر احتياط واجب بايد از خوردن آن شكار خوددارى نمايد؛

3. كسى كه سگ را مى فرستد ـ چه مرد باشد چه زن ـ بايد كافر معاند نباشد و يا با اهل بيت پيامبر(صلى الله عليه وآله)، اظهار دشمنى نكند، يعنى ناصبى نباشد؛ بچه هم اگر مميّز باشد، يعنى خوب و بد را بفهمد مى تواند سگ را براى شكار بفرستد؛

4. وقتى كه سگ را براى شكار مى فرستند نام خدا را ببرد و اگر عمداً نام خدا را نبرد، آن شكار حرام است، ولى اگر از روى فراموشى باشد اشكال ندارد و اگر هنگام فرستادن سگ عمداً نام خدا را نبرد ولى پيش از آنكه سگ به شكار برسد نام خدا را ببرد، بنا بر احتياط واجب بايد از آن شكار اجتناب نمايد؛

5. شكار به واسطه زخمى كه از دندان سگ پيدا كرده بميرد، پس اگر سگ شكار را خفه كند، يا شكار در اثر دويدن يا ترس بميرد، حلال نيست.

6. كسى كه سگ را فرستاده، وقتى برسد كه حيوان مرده باشد يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن آن وقت نباشد، پس اگر وقتى برسد كه به اندازه سر بريدن آن وقت باشد، مثلا حيوان چشم يا دم خود را حركت دهد يا پاى خود را به زمين بزند، چنانچه سر حيوان را نبرد تا بميرد، حلال نيست.

(مسئله 2641 ) كسى كه سگ را فرستاده اگر وقتى برسد كه بتواند سر حيوان را ببرد، چنانچه به طور معمول و با شتاب مثلا كارد را بيرون آورد و وقت سر بريدن بگذرد و آن حيوان بميرد، حلال است، ولى اگر مثلا به واسطه زياد تنگ بودن غلاف يا چسبندگى آن بيرون آوردن كارد طول بكشد و وقت بگذرد، حلال نمى شود، و نيز اگر چيزى همراه او نباشد كه با آن سر حيوان را ببرد و حيوان بميرد، واجب آن است كه از خوردن آن خوددارى كند.

(مسئله 2642 ) اگر چند سگ را بفرستد و با هم حيوانى را شكار كنند، چنانچه همه آنها داراى شرطهايى كه در صفحه قبل بيان شد بوده اند، شكار حلال است و اگر يكى از آنها داراى آن شرطها نبوده، شكار حرام است.

(مسئله 2643 ) اگر سگ را براى شكار حيوان مخصوصى بفرستد و آن سگ حيوان ديگرى را شكار كند، آن شكار حلال و پاك است؛ و نيز اگر آن حيوان را با حيوان ديگرى شكار كند، هر دوى آنها حلال و پاك هستند.

(مسئله 2644 ) اگر چند نفر با هم يك سگ را بفرستند و يكى از آنها عمداً نام خدا را نبرد، آن شكار حرام است.

(مسئله 2645 ) اگر بازِ شكارى يا حيوان ديگرى غير از سگ شكارى حيوانى را شكار كند، آن شكار حلال نيست؛ ولى اگر وقتى برسند كه حيوان زنده باشد و به دستورى كه در شرع معيّن شده سر آن را ببرند، حلال است.